Weet je,
er moeten mensen zijn,
die bellen blazen
en weten van geen tijd
die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst
van mooiigheid

 

- Toon Hermans - 

Hi !

Dit ben ik, Agnes, het gezicht achter De streken van Agnes. Moeder van Nora, Boaz en Evi en getrouwd met Bart.

Ik woon en schilder in de binnenstad van Dordrecht.  

Hieronder lees je mijn verhaal en hoe ik mijn talent per toeval ontdekte.

 

Ik ben afgestudeerd als interieur adviseur maar mijn grote passie ontdekte ik tijdens mijn bijbaan bij hotel van der Valk. Ik leerde koken en werd kok. Hele dagen in de keuken staan, hard werken en mooie gerechten creëren.
Gelukkiger kon je mij niet maken.

 

In Februari 2020 ben ik moeder geworden van een fantastisch lief meisje, Nora.

Helaas kreeg ik tijdens mijn zwangerschap en daarna heel erg last van mijn bekken en rug en kan ik tot op de dag van vandaag niet meer functioneren zoals ik dat altijd deed. 

Bij te lang staan, tillen en bukken krijg ik pijn.

 

Het eerste jaar na de bevalling was ik erg somber. Koken was wat ik het allerliefste deed en waar ik veel plezier en zelfvertrouwen uit haalde. En nu kon ik dat niet meer doen, niet meer in mijn werk en ook thuis bijna niet meer.

 

Doordat ik weinig kon bewegen kwam ook de verveling.  Op een dag heb ik verf gekocht en een paar doeken en ik ben begonnen met een huisje te schilderen aan een wolk. Ik kon niet stoppen en was zo blij met het resultaat! Eindelijk was ik weer vrolijk en deed ik iets waar ik ook gelukkig van werd.

 

Mijn doel met schilderen is om te doen verwonderen, je weer een beetje kind laten voelen. Verwondering is zuurstof voor je ziel.

 

Mij helpt het zó om te kijken naar de mooie dingen die er zijn. Hierdoor ga ik door en blijf ik zoeken naar wat wel kan in plaats van wat ik niet meer kan.

 

Het eerste echte doek wat ik schilderde.